Þeir fullorðnu einstaklingar sem standa barninu næst eru best til þess fallnir að meta málþroska þess.

Foreldrar og leikskólakennarar þekkja barnið best og eru þess vegna hæfastir til að meta hvernig málþroski barnsins þróast.

Ýmsar leiðir eru færar til að fylgjast með málþroskanum og meta hann. Fyrir utan skipulagt mat er mikilvægt að fylgjast með og meta jafnt og þétt hvort framfarir barnsins eru í samræmi við væntingar.
 

Við fáum víðara sjónarhorn á málþroska barnsins þegar við styðjumst bæði við skipulagt mat og símat í daglegu starfi þar sem skipulagða matið gefur aðeins upplýsingar um stöðu barnsins á því augnabliki sem matið fer fram, og oft bara í samanburði við eintyngd börn. 
 

Virkjið foreldrana

Sá sem framkvæmir matið þarf að hafa þekkingu á forsendum og sögu tvítyngda barnsins. Hafið í huga að foreldrarnir búa yfir mikilvægri vitneskju um málþroska barns síns.
 

Spyrjið foreldrana að því hvernig þeir upplifa málþroska barnsins og gefið þeim hlutdeild í símatinu.
Þetta getur orðið upphaf af áframhaldandi samstarfi um málþroska barnsins í leikskólanum og á heimilinu. Jafnframt veitir það ykkur gott tækifæri til að leiðbeina foreldrum um það hvernig þeir geti sjálfir stutt við málþroska barnsins.
 

Vinnið úr frá forsendum og áhuga barnsins

Líta má á íslensku tvítyngda barnsins sem málið sem er á leiðinni (e. emergent).
Barnið byggir áframhaldandi málþroska sinn á þeim grunni sem það þegar hefur í móðurmáli sínu. 
 

Mikilvægt er að málörvun barna eigi sér stað í námsumhverfi án aðgreiningar þar sem málkunnátta þeirra er viðurkennd og virkjuð í viðfangsefnum leikskólans. Þannig læra líka önnur börn í hópnum að líta á tungumál tvítyngdra barna sem málið sem er á leiðinni í stað þess að líta á það sem rangt tungumál. Þið getið lagt ykkar að mörkum með því að vera forvitin um barnið, sýna áhuga því sem það segir og nýta þá styrkleika sem barnið býr yfir í samskiptum sínum til frekari vinnu.  Ef barnið gerir t.d. málfræðivillur þá er hægt að orða rétt það sem það er að segja og koma þannig til móts við barnið. Á þann hátt styðjið þið barnið í stað þess að leiðrétta það.
 

Gott er að hafa metnað fyrir hönd barnsins og það má alveg gera svolitlar kröfur – börn læra af áskorunum  það á bæði við um tungumál og nám.  Í meginatriðum skiptir mestu máli að börn og fullorðnir tali mikið saman og að allir spyrji leitandi spurninga. Fullorðna fólkið þarf að leggja sig fram um að nota blæbrigðaríkt og fjölbreytt tungumál og fagleg orð. Börn sem eru að byrja í grunnskóla þurfa að fá kynningu á skólamáli (t.d. pennaveski, frímínútur, skólaár, frístundaheimili) í merkingarbæru samhengi.